Dzień 107 : Saint-Antoine → Lectoure (24 km)

Wszyscy jeszcze śpią, a ja tradycyjnie wyruszam po 6, gdy tylko zaczyna się rozwidniać. O brzasku czyściutkie niebo przynagla do drogi... O poranku idzie się wyśmienicie... Rześkie jeszcze powietrze dodaje mi skrzydeł…

Potem, gdy słońce już na dobre gości na niebie, jest już nieco ciężej... Upał robi swoje, spowalniając znacznie tempo marszu. Ale to nic ;)

Jest tak ślicznie, coraz bardziej żółto, coraz piękniej… Dorodne, piękne słoneczniki wyglądają wprost bajecznie na tle cudownie niebieskiego nieba. Nie mogę się napatrzeć na te cudeńka :) 

  

Czasem spotykam jakiegoś pielgrzyma. Każdy jest już nieco zmęczony, a strużki potu spływają nam spod kapeluszy... Uśmiechamy się do siebie, pozdrawiamy i wędrujemy dalej zmagając się z tym tropikalnym skwarem :)

Dziś zatrzymałam się w Lectoure w parafialnym schronisku przy katedrze za donativo. To piękne, że część plebani jest przeznaczona dla pielgrzymów. W końcu to parafia św. Jakuba :) 

Po południu trochę spaceruję po miasteczku, staram się też „wybadać” drogę na jutrzejszy poranek.

W katedrze zastaję niecodzienny widok – kapłan z mopem w ręce zmywa posadzkę w prezbiterium. I sądząc po ubraniu, raczej nie jest to „zwykły” ksiądz. To też dla mnie i innych pielgrzymów piękne świadectwo…

Wieczorna kolacja a później wspólne zmywanie naczyń, jednoczą pielgrzymów w tym przyjaznym schronisku. Jest nas tu parę osób.

Wybiegam już trochę myślą do przodu i wprost doczekać się nie mogę... bo już tak niedaleko do Lourdes, jeszcze tylko kilka dni.  Tak bardzo się cieszę :)

Ale zanim dotrę do Lourdes to jawi się szansa na mały odpoczynek. I to po polsku 😊